W Polsce języki Azji wciąż zaliczane są do egzotycznych, jednak liczba chętnych do nauki koreańskiego czy japońskiego systematycznie rośnie. Jeśli zaliczasz się do tej grupy i marzysz o możliwości zgłębiania tajników kultury orientu na własną rękę, ale nie wiesz, od czego zacząć, zapraszamy do lektury.
Azja jest największym kontynentem. Ogromny obszar, jaki zajmuje, przekłada się na niezwykłą różnorodność, również pod względem językowym. Spotkać tam można kilkanaście rodzin językowych. W Azji kontynentalnej większość ludzi posługuje się jednym z:
Jeszcze innymi językami posługuje się ludność zamieszkująca półwyspy i wyspy. Na tych terenach można spotkać języki austroazjatyckie (to nawet 168 różnych języków, takich jak wietnamski czy kambodżański), języki drawidyjskie, czyli języki południowych Indii i Sri Lanki, języki japońskie, koreańskie i wiele innych. Składają się one na mozaikę aż 2300 języków i dialektów Azji. My zajmiemy się jednak tymi najpopularniejszymi.
Wybierając naukę japońskiego lub innego języka Azji, każdy kieruje się nieco innymi pobudkami. Często jednak ogromny wpływ na wybór ma popularność danego języka, co najłatwiej zmierzyć, spoglądając na liczbę użytkowników.
1. Język chiński
Bez dwóch zdań najliczniej reprezentowany jest język chiński, a konkretniej chiński mandaryński. Posługuje się nim ponad 1,2 miliarda ludzi. Popularnością na świecie ustępuje jedynie angielskiemu. W Azji natomiast nie ma sobie równych.
2. Hindi
Na drugim miejscu w Azji (a na czwartym na świecie) plasuje się hindi, którym posługuje się około 550 milionów ludzi. Jest to najpopularniejszy język w Indiach, choć niekoniecznie narodowy język tego kraju, ponieważ konstytucja tej kwestii nie precyzuje.
3. Język indonezyjski
Podium zamyka nie japoński, koreański, czy wietnamski, a język indonezyjski. Ma on około 240 milionów użytkowników.
To, że wśród najpopularniejszych, najliczniej reprezentowanych języków Azji znalazły się powyższe, nie oznacza wcale, że są to najpopularniejsze orientalne języki nad Wisłą. W naszym kraju dużym zainteresowaniem cieszy się nauka japońskiego i koreańskiego. Tłumaczyć to można np. sporym impaktem kulturowym. W Polsce (podobnie zresztą jak na całym świecie) żyje mnóstwo fanów mangi i anime. Coraz popularniejszy staje się również K-Pop. Pęd polaków do nauki koreańskiego i japońskiego widać w liczbie kandydatów na takie kierunki na uczelniach, jak japonistyka, czy studia nad Koreą.
Zanim zapiszesz się na kurs japońskiego, koreańskiego, chińskiego, a tak naprawdę dowolnego języka, musisz odpowiedzieć sobie na jedno bardzo ważne pytanie – dlaczego w ogóle zaczynasz naukę? Jaki jest jej cel? I nie ma obiektywnie lepszego lub gorszego powodu. To, czy zaczynasz naukę japońskiego, żeby czytać w oryginale ulubioną mangę, czy po to, żeby zwiększyć swoje szanse na rynku pracy, to Twoja indywidualna sprawa. Ważne, że Cię napędza, daje motywację w tej nie najłatwiejszej przecież przygodzie.
Nauka koreańskiego, japońskiego, czy chińskiego dla osób z zachodniego kręgu kulturowego jest sporym wyzwaniem. Już na początku trzeba się zmierzyć na przykład z zupełnie odmiennym alfabetem. Oczywiście, efekty przyjdą z czasem – przydadzą się jednak odpowiednie pomoce naukowe, takie jak np. kursy SuperMemo, a także systematyczność i konsekwencja. Pomocne będą też wskazówki, które znajdziesz w dalszej części artykułu.
Od czego zacząć naukę języka japońskiego? Od alfabetu. To podstawa, bez której nie ruszysz dalej. Żeby było ciekawiej, w japońskim znajdziesz aż trzy systemy znaków:
To podstawowy alfabet – naukę japońskiego zacznij właśnie od niego. Znajdziesz w nim znaki odzwierciedlające wszystkie dźwięki w języku japońskim. Teoretycznie można w nim zapisać, co tylko dusza zapragnie. W praktyce potrzebna będzie jednak znajomość również pozostałych dwóch systemów.
Reprezentuje ten sam zbiór dźwięków co hiragana, jednak różni się zarówno znakami, jak i funkcją. Katakana w języku japońskim służy głównie do zapisu zapożyczeń z innych języków.
To znaki logograficzne chińskiego pochodzenia. Reprezentują niepozbawione znaczenia dźwięki, a słowa lub morfemy, czyli najmniejsze cząstki języka, które coś znaczą. Kanji używane w japońskim różnią się znacznie od tych, które spotkasz podczas nauki chińskiego, dlatego należy je uznać za odrębny system znaków.
Po tym, jak nauczysz się już czytać japońskie znaki, możesz spróbować opanować podstawy wymowy (i to jeszcze zanim zabierzesz się za naukę pisania japońskich znaków). W końcu języków uczymy się, żeby móc się porozumiewać, a ciężko o zrozumienie bez właściwej wymowy.
W nauce japońskiego, podobnie, jak w nauce innych języków bardzo ważne jest, żeby zacząć używać języka jak najwcześniej. Efekty przyjdą najprędzej, jeśli od początku połączysz naukę podstaw (gramatyki) z praktyką: mówieniem, osłuchiwaniem się z językiem i w przypadku nauki japońskiego, również ze szlifowaniem pisania nowo poznanych znaków.
Podobnie, jak przy nauce języka japońskiego, kurs koreańskiego rozpoczniesz zapewne od opanowania alfabetu. Na Półwyspie Koreańskim obowiązuje hangul. I na wstępie mamy dobrą wiadomość: choć na początku nauki koreańskiego hangul może wyglądać, jak nic nieznaczący zbiór szlaczków, to uznawany jest on za jeden z najprostszych alfabetów na świecie. Wszystko za sprawą króla Sejonga. To na jego polecenie powstał hangul, który miał pomóc w walce z analfabetyzmem w społeczeństwie koreańskim. Można się go nauczyć stosunkowo szybko, ponieważ kształty spółgłosek w tym systemie znaków zostały tak skonstruowane, by przypominały ułożenie ust w trakcie ich wypowiadania. Hangul składa się z 24 znaków (10 samogłosek i 14 spółgłosek).
Jak już opanujesz wymowę, czytanie i pisanie wszystkich znaków, zacznij naukę koreańskiego słownictwa. Właściwie możesz spróbować podejść do prostych koreańskich zwrotów równolegle z nauką koreańskiego alfabetu. Jeśli zaczniesz rozpoznawać znaki w prostych słowach, łatwiej będzie Ci zrozumieć połączenia między poszczególnymi samogłoskami i spółgłoskami.
Po zrobieniu pierwszych dwóch kroków przejdź do zasad konstruowania zdań. Możesz zacząć od prostych wyrażeń, przeanalizować je na własną rękę, a potem przejść do reguł gramatycznych lub na odwrót – obrać reguły jako punkt startowy.
Na początku na pewno przyda Ci się konkretny plan i wsparcie doświadczonego nauczyciela. Dlatego, jeśli dopiero zaczynasz, spróbuj od kursu koreańskiego dostosowanego do Twoich potrzeb. Nauka na własną rękę będzie łatwiejsza, jak opanujesz już podstawy.
W Azji z językiem chińskim jest podobnie jak w Europie z łaciną. Chiński można uznać za fundament wielu azjatyckich języków. Niestety, nie jest tak, że jak opanujesz chiński, bez trudu nauczysz się też japońskiego, koreańskiego czy wietnamskiego. Pocieszający może być jednak fakt, że przebrnięcie przez kurs chińskiego pomoże Ci lepiej dogadać się z ponad miliardem ludzi. Ale od czego zacząć?
Podobnie, jak przy nauce japońskiego i koreańskiego, zacząć trzeba od alfabetu. Lista chińskich znaków jest znacznie pokaźniejsza niż np. w hangul. Spróbuj od wyszukania w internecie 100 najpopularniejszych – to będzie dobry start. Opanuj podstawowe zasady ich pisania – w chińskim podobnie jak w innych językach Azji panują określone reguły stawiania “szlaczków”.
Równolegle do chińskich znaków, zacznij naukę chińskich reguł gramatycznych i przyswajaj sobie podstawowe zwroty. Chodzi o to, żeby móc, jak najszybciej zacząć używać języka, nawet w bardzo podstawowym wariancie np. żeby móc się przedstawić, albo zapytać o drogę. Nie przejmuj się, jeśli na początku nie wszystko będzie szło jak po maśle. Chiński jest jednym z trudniejszych języków, ale przy odpowiednio ustrukturyzowanym planie, na pewno uda Ci się go opanować.
Na koniec kilka porad jak zacząć naukę arabskiego. Językiem tym posługują się głównie mieszkańcy Półwyspu Arabskiego. Jest też dosyć dobrze rozpowszechniony w Afryce. Arabski jest 6. na świecie pod względem popularności. Posługuje się nim ponad 270 milionów ludzi. Jednak, żeby się z nimi dogadać, wskazane jest opanowanie jednego z wielu dialektów arabskich. Dlatego, zanim zaczniesz naukę arabskiego, musisz zastanowić się, jaką drogę wybrać: naukę arabskiego literackiego – używa się go głównie w zapisie, w dokumentach, czy książkach – czy naukę arabskiego mówionego, co w praktyce oznacza naukę jednego z wielu dialektów.
Tradycyjna ścieżka, którą spotkasz na większości uczelni wyższych, to nauka literackiego arabskiego. Nie musisz jednak iść tą drogą, jeśli potrzebujesz arabskiego np. jedynie, żeby porozumieć się z lokalną ludnością w trakcie wakacji.
Rozpoznanie swoich potrzeb jest pierwszym krokiem do rozpoczęcia nauki zarówno arabskiego, jak i innych języków Azji i świata.
Wiesz już, od jakiego języka chcesz zacząć swoją przygodę z językami Azji? Pora wybrać odpowiedni kurs, który pomoże Ci rozwinąć skrzydła i wypłynąć na głębokie wody orientu. Kliknij tutaj i sprawdź, jakie kursy japońskiego, koreańskiego chińskiego i arabskiego oferuje SuperMemo.
Planujesz karierę za granicą? Chcesz napisać CV po niemiecku, ale nie wiesz, jak się do tego zabrać? Mamy dla Ciebie kilka praktycznych wskazówek,...
Niemal nie odstępują rzeczowników – niemieckie rodzajniki. Jaka jest ich funkcja? Do czego służą rodzajniki określone i nieokreślone. Jakie jeszcze...
Jak wcześnie posłać pociechę na naukę niemieckiego dla dzieci? Jak uczyć malucha w domu i gdzie szukać materiałów, które wesprą proces nauki...
