Zaimki dzierżawcze w języku niemieckim – co musisz wiedzieć?


Zaimki dzierżawcze to kolejna istotna część gramatyki niemieckiej. Wskazują one na przynależność lub własność i zawsze występują przed rzeczownikiem. Ich poprawne użycie wymaga uwzględnienia rodzaju gramatycznego, liczby i przypadka rzeczownika. Poniżej znajdziesz przystępne wytłumaczenie zasad stosowania tych zaimków wraz z praktycznymi przykładami.

Podstawowe zasady zaimków dzierżawczych

W języku niemieckim zaimki dzierżawcze zmieniają formę w zależności od osoby, do której się odnoszą. Na przykład:

  • mein, meine – mój, moja, moje
  • dein, deine – twój, twoja, twoje
  • sein, seine – jego
  • ihr, ihre – jej, ich
  • unser, unsere – nasz, nasza, nasze
  • euer, eure – wasz, wasza, wasze
  • Ihr, Ihre – pana, pani, państwa (forma grzecznościowa)

Każdy zaimek musi zgadzać się z rodzajem gramatycznym i liczbą rzeczownika, który określa. 

Mein, meine – przykłady

mein, meine – mój, moja, moje

  • mein Sohn (rodzaj męski, liczba pojedyncza) – mój syn
  • meine Tochter (rodzaj żeński, liczba pojedyncza) – moja córka
  • mein Haus (rodzaj nijaki, liczba pojedyncza) – mój dom
  • meine Schüler (wszystkie rodzaje, liczba mnoga) – moi uczniowie

Ihr, Ihre – różnice w użyciu wielkiej i małej litery

Zaimki Ihr, Ihre pisane wielką literą oznaczają formy grzecznościowe, np. pana, pani lub państwa. Natomiast gdy używamy małej litery odnoszą się do jej lub ich. Przykłady:

  • Ihr Sohn – pani/pana/państwa syn
  • ihr Sohn – jej/ich syn
  • Ihre Tochter – pani/pana/państwa córka
  • ihre Tochter – jej/ich córka

Sein, seine – przkłady

sein, seine – jego

  • der Vater und sein Sohn – ojciec i jego syn
  • der Bruder und seine Tochter – brat i jego córka
  • der Freund und sein Kind – przyjaciel i jego dziecko
  • der Schüler und seine Hefte – uczeń i jego zeszyty

Unser, unsere – przykłady

unser, unsere – nasz, nasza, nasze

  • Unser Sohn arbeitet in einem Büro. – Nasz syn pracuje w biurze.
  • Unsere Tochter ist Verkäuferin. – Nasza córka jest sprzedawczynią.
  • Unser Kind ist 3 Jahre alt. – Nasze dziecko ma 3 lata.
  • Unsere Kinder gehen zur Schule. – Nasze dzieci chodzą do szkoły.

Euer, eure – przykłady

euer, eure – wasz, wasza, wasze

  • euer Sohn (rodzaj męski, liczba pojedyncza) – wasz syn
  • eure Tochter (rodzaj żeński, liczba pojedyncza) – wasza córka
  • euer Haus (rodzaj nijaki, liczba pojedyncza) – wasz dom
  • eure Kinder (wszystkie rodzaje, liczba mnoga) – wasze dzieci

Tabela zaimków dzierżawczych

Poniższa tabela przedstawia pełne zestawienie zaimków dzierżawczych w języku niemieckim:

OsobaZaimki dzierżawcze
ichmein, meine
dudein, deine
ersein, seine
sieihr, ihre
essein, seine
wirunser, unsere
ihreuer, eure
sieihr, ihre
SieIhr, Ihre

Ważne uwagi dotyczące zaimków dzierżawczych

  1. Brak odpowiednika polskiego „swój” – W języku niemieckim nie występuje zaimek odpowiadający polskiemu „swój”. Należy stosować zaimek dzierżawczy odpowiedni do osoby, np. Er nimmt sein Buch. (On bierze swoją książkę.)
    Polacy często mylą użycie formy sein (swój). Aby uniknąć błędów, należy ustalić, czy zaimek dzierżawczy odnosi się do podmiotu – wówczas jego odpowiednikiem jest swój, swoja, swoje. Natomiast jeżeli zaimek dzierżawczy nie odnosi się do podmiotu, wówczas jego odpowiednikiem jest mój, twój itd., np.
    Ich sehe deinen Freund. – Widzę twojego przyjaciela.
    Sie sieht seinen Freund. – Ona widzi jego przyjaciela. (zaimek nie odnosi się do podmiotu)
  2. Unikaj błędów w zgodności – Zawsze upewnij się, że zaimek zgadza się z rodzajem gramatycznym rzeczownika. Na przykład: Sein Auto (jego samochód, rodzaj nijaki) vs. Seine Mutter (jego matka, rodzaj żeński).
  3. Zaimków dzierżawczych zazwyczaj nie tłumaczy się na polski lub zastępuje zaimkiem swój, np. Wie ist ihr Vorname? – Jak ona ma na imię?
    Sie besucht ihre Freundin. – Ona odwiedza (swoją) przyjaciółkę.
    Bernd geht mit seinem Vater in die Schule. – Bernd idzie ze swoim ojcem do szkoły. (zaimek odnosi się do podmiotu)
  4. Informacja o tym, że chodzi o własny samochód, własną córkę, o rzecz konieczną, niezbywalną, musi być w języku niemieckim wyrażona. W języku polskim jest ona zbędna, np.
    Er trinkt seinen Kaffee. – (On) pije kawę.
    Er geht mit seiner Tochter in die Stadt. – (On) idzie z córką do miasta.
    Er fährt mit seinem Auto. – (On) jedzie samochodem.

Podsumowanie

Zaimki dzierżawcze w języku niemieckim mogą początkowo wydawać się trudne, ale ich regularne stosowanie w praktyce pozwala szybko je opanować. Pamiętaj o zgodności z rodzajem, liczbą i przypadkiem rzeczownika oraz zwracaj uwagę na subtelne różnice w ich znaczeniu. Nauka zaimków dzierżawczych to kluczowy krok na drodze do biegłości w języku niemieckim, dlatego wybierz kurs Niemiecki A1. Kein Problem! aby skutecznie je opanować.